در فضای کسب و کار کنونی، دستیابی به تمام فناوری‌ها و تولید تمام محصولات برای یک شرکت، حتی شرکتی بزرگ، غیر ممکن است و تمام شرکتها به منابع خارجی متکی هستند. به همین خاطر همکاری و شبکه شدن با دیگر شرکتها امری اجتناب ناپذیر است و به شرکتها قابلیت تکمیل توانمندی‌های داخلی‌شان را میدهد. با این وجود، بنگاهها در تشکیل شبکه همکاری، با دو چالش اساسی مواجه هستند.
اول؛ شناسایی شریک و همکار مناسب به منظور همکاری.
دوم؛ آموختن نحوه کار با آنها.
در گام نخست بعد از اینکه شرکت، زمینه‌ای برای همکاری فناورانه در کسب و کار خود پیدا نمود، نیازمند یافتن همکاری مناسب است. اگر شرکت عرضه کننده فناوری باشد، در بین شرکتهای استفاده کننده و یا مکمل آن فناوری به دنبال همکار مناسب می‌گردد و اگر متقاضی فناوری خاص که دستیابی به آن به صورت داخلی ممکن نیست، باشد در بین شرکتهای فناور و توانمند به دنبال همکار مناسب خود می‌گردد. یافتن در واقع به محدوده و عمق جست و جویی که برای پیدا کردن شریک و گزینه ایده‌آل برای همکاری فناورانه انجام می‌شود، اشاره دارد.
تعیین ویژگی‌های شرکت مناسب برای همکاری فناورانه بسیار حائز اهمیت است. یافتن؛ با توجه به تنوع کاری و عملیاتی شرکت و ظرفیت آن در صنعت باید صورت گیرد و در انجام آن باید ویژگی‌های بازار هدف، میزان بلوغ فناوری، ویژگی‌های تیمی مد نظر و … را مورد توجه قرار دارد. آنچه در این بین بسیار حائز اهمیت است، گسترهای است که به منظور یافتن همکار مناسب جست و جو می‌شود. عمده شرکتها برای این منظور به شبکه کسب و کار خود بسنده میکنند، در حالی که شاید شرکتهای بسیاری خارج از شبکه کسب و کار آنها دارای ویژگی مدنظر باشند. به خصوص شرکتهای دارای محصولات و فناوری‌های نوآورانه که بسیاری از آنها نوپا بوده و در شبکه کسب و کار شرکتهای بزرگ ورود نکرده‌اند. یکی از راههای دستیابی به این شرکتها، لیست شرکتها و موسسات دانش‌بنیان می‌باشد که از طریق لینک زیر در دسترس است:
pub.daneshbonyan.ir
منبع: معاونت علمی و فناوری رباست جمهوری
