به گزارش روزنامه FD (فایننشال دیلی هلند)، یک گروه سرمایهگذار اروپایی متشکل از خانواده میلیاردر بلژیکی اسپولبرگ (De Spoelberch)، چند صد میلیون یورو در رقیب منطقهای آمازون در ایران – دیجیکالا – سرمایهگذاری کرده است. به گزارش این روزنامه سرمایهگذاریای که یک موقعیت طلایی محسوب میشد، اکنون در یک بن بست سیاسی گرفتار شده است.
در حالی که سرمایهگذاران غربی از ریسک سرمایهگذاری در کشوری همچون ایران پرهیز میکنند، گروهی از سرمایهگذاران اروپایی که یکی از آنها صندوق سرمایهگذاری ثروتمندترین خانواده بلژیکی است، که سهامدار عمده بزرگترین شرکت آبجوی دنیا AB InBev نیز هستند، در کشور هلند شرکتی به ثبت رساندند که از فرصت طلایی سرمایهگذاری در ایران بهرهمند شوند. آنها رقمی در حدود 270 میلیون یورو را در صنعت نوپای تکنولوژی ایران در سال 2016 سرمایهگذاری کردند. برخی از این سرمایهگذاران اکنون بر این باورند که سرمایهگذاریشان عملا بیارزش شده است.
این روزنامه مینویسد عملکرد حکومت ایران باعث رانده شدن سرمایهگذاران خارجی و به خطر افتادن سرمایهگذاریهایشان شده است. تحقیقات این گزارش توسط روزنامه فایننشنال دیلی هلند (Financieele Dagblad) و پلتفرم Investico با همکاری روزنامه بلژیکی De Tijd انجام شده است.
براساس تحقیقات این روزنامه روابط اقتصادی بین ایران و هلند، طی ماههای اخیر با دور شدن بیشتر و بیشتر ایران از غرب و به خصوص پس از حمایت ایران از حمله روسیه به اوکراین با ارسال پهپادها و دلایل متعدد دیگر کمرنگتر شده است. در حالی که ایران تحت تحریمهای آمریکا و اروپا قرار دارد، سرمایهگذاری اروپایی با رعایت تحریمها اگرچه دشوار ولی همچنان ممکن است. فایننشال دیلی مینویسد به سختی مدارکی دال بر انتقال سرمایه از هلند به ایران یافته است. شرکت IIIC یک استثنا است که در استارتاپهای ایران سرمایهگذاری کرده که منجر به ایجاد بیش از 10 هزار شغل شده است.
شکوفایی اینترنت در ایران
به گزارش این روزنامه یکی از افراد موثر در سرمایهگذاری خارجی در ایران، کارآفرینی ایرانی با تابعیت بریتانیا به نام سعید رحمانی خضری است که سالها پیش از آن به غرب مهاجرت کرده بود و موسس چندین استارتاپ است. او در سال 2011، درست در زمانی که مذاکرات اتمی ایران با قدرتهای خارجی در جریان بود، به ایران سفر کرد. رحمانی در آن سالها یکی از مدیران ارشد شرکت نسپرس (Naspers) بود و با ماموریت بررسی امکان سرمایهگذاری در استارتاپهای ایرانی از سوی این شرکت، به زادگاهش بازگشت. نسپرس یک شرکت بزرگ رسانهای متعلق به آفریقای جنوبی است که در شرکتهای تکنولوژی سراسر دنیا [همچون تنسنت چین، مالک ویچت] سرمایهگذاری کرده است. در آن دوران به دلایل شرایط تحریم و بالا گرفتن تنشهای سیاسی ایران و غرب، نسپرس علیرغم تحقیقاتش جرئت سرمایهگذاری در ایران را پیدا نمیکند. رحمانی شخصا شرکت سرمایهگذاری جسورانه «سرآوا» را به کمک سرمایهگذاران ایرانی تاسیس میکند تا در استارتاپهای تکنولوژی محور کشور سرمایهگذاری کند. با این حال او اهمیت جذب سرمایه و دانش خارجی بهمنظور سرمایهگذاری در استارتاپهای ایرانی را میدانست.
سعید رحمانی شخصا تلاش میکند و سرمایهگذاران مجرب اروپایی را به سرمایهگذاری در استارتاپهای ایرانی دعوت میکند. یکی از آن سرمایهگذاران، صندوق سرمایهگذاری ورلینوست (Verlinvest fund) متعلق به خانواده ثروتمند بلژیکی اسپولبرگ (Spoelberch) است. در همان زمان این سرمایهگذاران متعدد در سال 2016 بازار ایران را یک فرصت منحصر به فرد مییابند؛ یک بازار بزرگ نوظهور با حدود 90 میلیون نفر جمعیت و ضریب نفوذ 80 درصدی دسترسی به اینترنت که به تازگی شکوفا شده بود. سرمایهگذارانی از بلژیک در کنار صندوق سهامی عام سوئدی پامگرنت (Pomegranate) و کارآفرینی هلندی به نام آرین بکر (Arjan Bakker) که موسس بزرگترین پلتفرم مارکتپلیس لهستان است، سرمایهگذاری کردند. گروهی از سرمایهگذاران مستقر در لندن نیز در این سرمایهگذاری مشارکت کردند.
جنگ پروپاگاندای تبلیغاتی
به گزارش این روزنامه هلندی سرمایهگذاران IIIC برای صحبت کردن در مورد سرمایهگذاریشان در ایران بسیار محتاط اند. آنها میگویند هیچ تمایلی ندارند تا درگیر جنگ رسانهای بین ایران و غرب شوند.
مخالفان حکومت ایران دیجیکالا را به همکاری با سپاه در سرکوب و بازداشت معترضان با افشای دادههای خصوصی آنها متهم میکنند؛ در حالی که هیچ مدرکی دال بر اثبات این موضوع وجود ندارد. از سوی دیگر تندروهای داخل ایران، دیجیکالا را ابزاری بهمنظور دخالت و جاسوسی غربیها در کشور میخوانند. این گروه میگویند این فروشگاه اینترنتی عامدانه کالاهایی میفروشد که فرهنگ و ارزشهای غربی را ترویج میدهد. یکی از سهامداران IIIC به این روزنامه گفته است تفاوتی ندارد چگونه به این اتهامات پاسخ دهید، شرایط به قدری دوقطبی است که از هر دو طیف مورد حمله قرار میگیرید!
جلوگیری از عرضه در بورس
به گزارش این روزنامه به گفته یکی از سرمایهگذاران، دیجیکالا برای افشای اطلاعات کاربرانش از سوی برخی نهادهای امنیتی تحت فشار است، اما تاکنون چنین اقدامی انجام نداده است. سپاه هیچگونه کنترل مالی یا نفوذ در دیجیکالا ندارد، اما با ارعاب و جدا کردن این شرکت از سرمایهگذاران خارجیاش سعی در تملک آن دارد.
تلاشهای سرآوا بهمنظور عرضه اولیه سهام (IPO) دیجیکالا و سایر شرکتهای پورتفوی خود در بازار بورس، توسط نهادها مسدود شده است. در تاریخ 24 آوریل 2018 (4 اردیبهشت 1397) آنها حتی به دفتر سرآوا حمله کردند و سرورها و مدارک شرکت را ضبط کردند که کماکان علت آن در هالهای از ابهام قرار دارد.
به گزارش این روزنامه ضربهای مهلکتر به سرمایهگذاران دو هفته پس از این اتفاق، از خارج کشور وارد میشود. دونالد ترامپ رییس جمهور تازه منتخب آمریکا اعلام میکند که از توافق هستهای با ایران خارج میشود؛ همچنین تحریمهای جدیدی علیه ایران وضع شد.
مجموعه این رخدادها دلیلی برای سرمایهگذاران بهمنظور تغییر ساختار سهامداری میشود. سهامداران ایرانی سهام خود را با سرمایهگذاران IIIC در سرآوا مبادله میکنند. با این اقدام اروپاییها از طریق IIIC بهطور مستقیم در دیجیکالا سهامدار میشوند. با تجدید ساختاری که در سال 2019 تکمیل میشود، آنها امیدوارند که سرمایهگذاریها از تشدید احتمالی تحریمهای اروپا در امان بماند.
FD مینویسد فشار نهادها روی سرآوا با دستگیری (مجدد) مدیر امور خارجی این شرکت، عماد شرقی در ژانویه 2021 به اتهام جاسوسی و گردآوری اطلاعات نظامی اوج میگیرد. این روزنامه بیان میکند که براساس اعلام برخی منابع، رحمانی نیز از تهران به لندن رفته است و جرئت بازگشت به کشورش را ندارد. به گزارش این روزنامه سعید رحمانی در گفتوگوی خود با این رسانه مدعی شده است که به جاسوسی برای دولتهای غربی متهم شده، اتهامی که وی صریحا آن را تکذیب میکند. وی تمایلی به توضیحات بیشتر در خصوص تبعید بودنش ندارد.
ساختار منحصر بهفرد
از آن جایی که سرمایهگذاری اروپاییها در ایران حساس و زیر ذرهبین است، یکی از سرمایهگذاران IIIC به نام Verlinvest (ورلینوست) بلژیکی پیشتر آن را علنی نکرده است. به گزارش این روزنامه هلندی، ورلینوست برخلاف دیگر سرمایهگذاریهایش که روی وبسایت آن اعلام شده، سرمایهگذاری در دیجیکالا را اعلام نکرده است. ضمن بررسیهای بیشتر این روزنامه، گزارشهای سالانه ورلینوست تنها مشارکت آن در IIIC را از طریق شرکت کوفینترا (Cofintra) در سال 2020 میلادی بیان میکند، اما توضیح بیشتری یا اشاره به ایران در گزارش نیامده است.
روزنامه هلندی مینویسد در بررسیهای خود از تراکنشهای مالی داخلی شرکت و پرداختهای IIIC دست یافته است. شرکت کوفینترا از طرف صندوق سرمایهگذاری ورلینوست متعلق به ثروتمندترین خانواده بلژیک یعنی اسپولبرگ که یکی از سهامداران عمده ای بی اینبو (AB InBev) بزرگترین شرکت آبجوی دنیاست در IIIC سرمایهگذاری کرده است.
به نوشته این روزنامه دو کارشناس مسائل تحریم که ساختار مالی IIIC را برای کمک به نگارش این گزارش موشکافی کردهاند، معتقدند که ساختار مورد استفاده در تریپل آیسی منطبق با قوانین تحریمی اروپایی و مجاز است. یکی از این کارشناسان به روزنامه FD گفته است که در سالهای اخیر سرمایهگذاران غربی به دلیل ترس از تحریمهای آمریکا از سرمایهگذاری در ایران اجتناب کردهاند. علاوه بر این، به گفته این کارشناس، بانکها ممکن است احتیاط کنند و خدمات خود را به مشتریانی که «با ایران مراودهای دارند» متوقف کنند. منابعی به این روزنامه گفتهاند که تراستهای بزرگ نیز دیگر با مشتریان یا ساختارهای ایرانی کار نمیکنند. IIIC از سال 2016 توسط یک دفتر تراست به نام PraxisIFM از آمستردام اداره میشود. این تراست به سوالات FD پاسخی نداده است.
خریداری وجود ندارد
اینکه چگونه سرمایهگذاریهای اروپاییها در دیجیکالا در آینده محفوظ بماند، نامشخص است. منابع متعددی میگویند که در سال 2023 به دلیل شرایط سیاسی ایران برای این سهام خریداری وجود ندارد. احتمال گشایش روابط سیاسی ایران و غرب پس از تشدید تنشهای ماههای اخیر و با توجه به اینکه اروپا در نظر دارد سپاه پاسداران را یک سازمان تروریستی بخواند، فعلا صفر به نظر میرسد.
یکی از دستاندرکاران ابتدایی این سرمایهگذاری میگوید: «با این حال شما همچنان امیدوار هستید که روزی برسد که درهای ایران دوباره باز شود.» به اعتقاد او دیجیکالا فانوسی در دنیای فناوری ایران بود؛ فانوسی که میتواند دوباره نورانی شود.
این مقاله بر اساس گفتگو با چند ده سهامدار گردآوری شده است.
سرمايهگذاري منحصر به فرد
بر اساس تحقيقی كه توسط FD در همكاری با پلتفرم Company.info انجام شده است، به طور خاص فقط شرکت IIIC است که از هلند در ایران سرمایهگذاری کرده است.
تا جايی كه مشخص است، به جز IIIC هيچ شركت هلندی ديگری پیدا نکردیم كه منافعی در ايران داشته باشد. تحقيقات روزنامه كسبوكاری De Tijd نشان میدهد كه به جز شركت سرمايهگذاری ورلينوست كه متعلق به خانواده اسپولبرگ است و در IIIC سرمايهگذاری کرده، هيچ شركت بلژيكی ديگري وجود ندارد كه در ايران مشاركتی داشته باشد.
اما چند شرکت آلمانی وجود دارند كه از طريق زيرمجموعههای هلندي در شركتهای ايرانی منافعی دارند. اين شركتها عبارتند از گروه شيميایی BASF، شركت غذايی Dohler، و شركت فناوری Robert Bosch. تا چند سال پيش گروه غذایی Unilever كه بخشی از آن هلندی بود نيز زيرمجموعه بزرگی در ايران داشت.
تا چندين سال قبل، هلدينگهای بيشتری از شركتهای چندمليتی خارجی در هلند وجود داشت كه دارای منافع ايرانی بودند. آنها از سال 2016 به بعد برای بهرهمندی از “برجام” كه در سال 2015 منعقد شد تاسیس شدند.
در معاهده برجام، ايران متعهد شد كه سطح برنامه اتمی خود را به حداقل برساند و در قبال آن تحريمهای غرب برداشته شود. پس از خروج آمريكا از معاهده برجام در 2018 و بازگشت تحريمهای آمريكا، فعاليت بيشتر اين تشكلها متوقف شده است. طبق قوانين تحريمی اروپا و ايالات متحده، سرمايهگذاری در برخی بخشهای ايران ممكن است، اما تا حدودی معلق مانده است. برای مثال، صنايع غذايی و دارويی مشمول قوانين تحريم نيستند. اما بزرگترين مساله تامين مالی سرمايهگذاری است. بانكهای جهان محض احتياط از تسهيل انتقالات پول به ايران اجتناب میکنند.
پاسخ IIIC
به گفته سخنگوی IIIC، اين شركت در 2015 به منظور سرمايهگذاری در بخش فناوری ايران با توجه به چشمانداز توافق برجام تاسيس شد. متاسفانه شرايط در سال 2018 دستخوش تغييراتی اساسی شد. رعايت مستمر قوانين تحريمی و استقلال شركتها در ايران همواره از مهمترين اولويتهای ما بوده است. علیرغم تحولات فعلی، IIIC همچنان به آينده ايران و آينده اقتصاد ديجيتال اين كشور باور دارد و به تعهداتش به كارآفرينان محلی وفادار باقی میماند
ديجیكالا و سرآوا اعلام كردند كه به دليل قوانين رسانهای در ايران قادر به پاسخگويی به سوالات ما نيستند.
نوشته هیچ مدرکی دال بر وابستگی دیجیکالا به حاکمیت وجود ندارد؛ سرمایهگذاری خارجی در اقتصاد دیجیتال ایران واقعی است اولین بار در هفتهنامه شنبه. پدیدار شد.
آخرین دیدگاهها