در فضاهای کاری اشتراکی، وجود افرادی که با تمرکز فراوان روبروی لپ تاپ خود نشستهاند و با جدیت و امیدواری در حال کار کردن هستند و از محیط اطرافشان کاملا جدا شدهاند، یک تصویر متعارف و همیشگی است. امیر همایون شیرانی را باید یکی از همین جوانان دانست که با جدیت و امیدواری، بر روی محصول جدید و نوپای خود کار میکند. اسپاش، یک پلتفرم اجاره و مدیریت هر نوع فضای کاری است، که میتواند استودیو یا آموزشگاه یا هرچیزی باشد که شما بتوانید فضایی را درآن ارائه بدهید. تنها چند هفته از عمر اسپاش میگذرد که توسط یک تیم بسیار جوان و خلاق و البته با تجربه خلق شده است. پلتفرمی که قرار است بازاری را به وجود بیاورد که وجود ندارد.
با معرفی خودتان شروع کنیم
من امیر همایون شیرانی هستم، کار من بیزینس دولوپمنت یا همان مدیر توسعه کسب و کار شرکت ویش ورک است. ویش ورک در زمینه توسعه برنامه‌های نرم افزاری فعالیت میکند. و در حال تحصیل در رشته علم اطلاعات در دانشگاه علامه هستم.
ایده اولیه اسپاش از کجا شروع شد و چطور شکل گرفت؟
اسپاش در دی و بهمن ماه سال گذشته که با مدیرهای هفت وهشت در دو موضوع صحبت میکردیم شکل گرفت. اول اینکه ما بتوانیم پروسه مدیریت فضای هفت و هشت و به طور کلی، مدیریت فضای کاری را راحتتر کنیم؛ دومین مورد این بود که من نوعی به عنوان کسی که عضو یک تیم هستم، برایم خیلی مهم بود که اگر یک روزی نخواستم در هفت و هشت کار کنم و بخواهم جای دیگری کار کنم، نزدیکترین محل کار که به آن اطمینان کامل داشته باشم را بتوانم پیدا کنم. ایده اسپاش دقیقا از اینجا رقم خورد که بتوانم یک وبسایت و پلتفرم کوچکی را داشته باشم که بتوان صرفا فضاهای کاری را در آن ببینم و این به فضای ایر بی اند بی طور بدل شد که شما فضایتان را ارائه میدهید و کسی دیگر اجاره میکند و این دو به هم وصل میشوند.
اسپاش به چه معناست؟
کلمه انگلیسیspace از اسپاش که یک کلمه هخامنشی است گرفته شده که به معنای جا، مکان و فضا است که بعد در زبان لاتین به اسپاسیو و بعد به space تغییر میکند.
اسپاش دقیقا چه کار میکند؟
همانطور که گفتم اسپاش، مانند air b&bفضای کار است. از جمله فضاهای کافهها، کارگاه‌ها و کلاس‌ها و هر چیزی که ما در آنجا کاری را انجام میدهیم. اولین کار این است که می‌توانم به آنجا بروم و به عنوان ارائه دهنده فضا، ثبت نام کنم و اطلاعات مربوط به فضای کاری خودم را وارد کنم و آن را در معرض اجاره قرار بدهم. فرد دیگری که به دنبال مکان کاری است وارد پلتفرم می‌شود، جا و تاریخی که میخواهد را انتخاب میکند و اطلاعاتش را تکمیل میکند و پراخت را انجام میدهد. کل پروسه به عهده اسپاش است که تبلیغات فضا را در فضای مجازی انجام میدهد. هم رابط است هم فاکتور و هم گزارش به فضای کار میدهد.
چه فضاهایی را پوشش میدهد؟
همانطور که گفتم هر نوع فضایی برای کار که اولین الویت ما که با آن وارد شدیم فضاهای کار اشتراکی بودند چون مکان های کاری آنها خیلی مشهود بودند. اما الویت‌های بعدیمان کافهها هستند، و بعد از آنها کارگاه‌ها هستند که مثلا کارگاهی برای ضبط صدا باشد یا ممکن است کارگاه تک شاپ باشد و… که همه آنها می‌توانند به راحتی فضایشان را در اسپاش ارائه دهند و هر کسی که میخواهد میتواند رزرو کند و میتواند در آن کارگاه شروع به کار کند.
برای رویدادها هم سرویس ارائه میدهید؟
بله رویدادهای روزانه هم پوشش میدهیم. فرض کنید یک سالن دارید. در اسپاش ثبت نام می‌کنید و با انتخاب تاریخ های دلخواه، افراد می‌توانند رزرو را انجام دهند.
چه مدت است که بر روی این پروژه کار می‌کنید؟
ما از فروردین ۱۴۰۲ دیزان اسپاش را آغاز کردیم و حدود یک ماه است که محصول ما بالا آمده و هفت و هشت، اولین فضایی بود در پلتفرم ما ثبت نام کرد.
در کنار پیدا کردن مشتری، چه خدمات دیگری به کسب و کارها میدهید؟
بخش مدیریتی اسپاش یکی از نقاط قوت ماست؛ اینکه بتوانید جایی را داشته باشید که تمام اطلاعات مربوط به کسب و کارتان به صورت تجمیعی در یک فضا داشته باشید، میتواند کار شما را راحتتر کند. این فضاهای کار در حال حاضر اطلاعاتشان بسیار پراکنده است؛ یک سری اطلاعات را در اکسل و یک سری اطلاعات را در گوگل شیت دارند و این اطلاعات هیچ وقت یک جا نیست و به همین دلیل گزارش گیری هم دقیق نیست. اسپاش در حال برنامه ریزی برای مرحله های بعدی نیز هست، مثلا اینکه بتوانید تمام فضایتان را در آن پلتفرم مدیریت کنید و حتی اگر لازم باشد ۳D مدل بگذارید و افراد بیایند طبق ۳D انتخاب کنند و شما ببینید دقیقا کاربر کجای فضایی که گذاشته‌اید را اجاره کرده است.
کمی از تیم اسپاش بگویید.
تیم توسعه دهنده اسپاش تیم ویش‌ورک است. یکی از مزایای ویش ورک این است که سابقه ی کار با با انواع کشورها را دارد و تیمی کاملا اجایل است و افرادش در انواع شهرهای کشور پراکنده هستند در رشت مازندران آذربایجان و… در اوایل کار با بررسی محصول های شبیه به اسپاش و شکل دادن ویژگی هایی که قرار است در آن موجود باشد شروع کردیم. در ابتدا قرار بود که اسپاش یک برند خیلی پیر و مثل یک فرد دانشمند باشد و رنگ‌های آبی و کرم برای آن انتخاب کردیم. اما هر چه بیشتر به هویت برند نزدیک شدیم، به یک فرد جوان تبدیل شد که میخواهد سریع باشد و به کاربر بگوید بیا این فضا را بشناسید و رنگ‌ها به بنفش و غیره تغییر پیدا کرد و بعد از آن هم به سمت بخش تکنیکال برای توسعه محصول رفتیم.
شما بسیار جوان هستید، آیا این جوانی تاثیری بر روند پیشرفت اسپاش خواهد داشت؟
من شخصا از سال ۹۹ با ویش ورک شروع به کار کردم، ما صفر تا صد یک پروژه نرم‌افزاری را انجام میدادیم؛ اول یک مرحله کشف محصول انجام میدادیم، رقبا را پیدا میکردیم و می‌فهمیدیم کجای بازار و با چه قابلیت‌هایی باید بروند و بهترین قابلیت‌هایشان را تا سه تا فاز بعد تشریح میکردیم که بدانیم در فاز دو و سه چه چیزهایی را باید اضافه کنیم و همه چیز طبق نقشه باشد و بعد از آن بچه‌های دیزاین و توسعه دهنده شروع میکردند و این بسیار به ما کمک کرد که بدانیم در محصول چه برنامه ریزی ای داشته باشیم.
اسپاش را با حساسیت بیشتر از بقیه پروژه‌ها پیش بردیم و در دی و بهمن ماه سال گذشته به این موضوع پی بردیم که به چه شکل می‌توانیم این ایده را پیاده کنیم. به همین دلیل اول به سراغ تحلیل رقبا رفتیم و نکته جالب این بود که در آن زمان در ایران چنین پلتفرمی نبود و رقیبی نداشتیم. به تازگی اما رقبای جدیدی درحال ورود به بازار هستند ولی فرقی که دارد این است که داشبورد مدیریت نمی‌دهد و مستقیم کاربر را به فضا وصل میکند. در خارج از کشور سه چهار تا تیم بودند که آنها هم داشبورد ارائه نمی‌دادند و اینگونه بود که باید ثبت نام انجام می‌شد و خودمان برایتان می‌فروشیم. پلتفرمی شبیه به وی‌ورک بود.
برنامه شما برای کسب درآمد چیست؟
در حال حاضر اسپاش هیچ کمیسیونی نمی‌گیرد و به طور مستقیم هر پولی در آن است به صاحب کسب و کار می‌رسد. به این دلیل که بتوانیم فضاهای بیشتری را جذب کنیم و خود پلتفرم را هم امن‌تر کنیم. همزمان شروع به بررسی کردیم که در این نوع کسب و کار، چه بیزینس مدل‌هایی وجود دارد. از جمله جاباما، اسنپ فود، اسنپ مارکت و خود اسنپ که به نوعی واسطه هستند و صفر تا صد را انجام می‌دهند و شما فقط سوار ماشین می‌شوید و بدون نگرانی مستقیم به مقصد می‌رسید.
شما وارد بازاری شدید که عملا در ایران اصلا وجود نداشت و در خارج از ایران هم کسب و کاری که دقیقا شبیه شما باشد، نداشتیم. برای پیدا کردن اندازه بازار، ارزش آن و… چگونه عمل کردید؟
ما در ابتدا شروع به تحقیق بازار با اطرافیانمان کردیم و این اطرافیان در خود کارخانه نوآوری آزادی بود و توانستیم تحقیق کنیم و ببینیم که اول مشکل کجاست؟ بعضی مواقع، محصولی ساخته می‌شود اما بزرگترین مشکلش این نیست که پلتفرم خوب یا بدی است؛ مشکل این است که کسی استفاده نمی‌کند که یکی از دلایلش ممکن است از سنتی بودن باشد، ممکن است رابط کاربری بد باشد یا هر چیز دیگر. ما هم طبیعتا وقتی وارد شدیم این حدس را می‌زدیم که شاید با پلتفرمی روبرو باشیم که موفق نشود؛ اما درباره اینکه چگونه مطمئن شدیم، راستش نمیتوان گفت که مطمئن هستیم چون با اینکه ما تحقیقات میدانی کردیم و رفتیم که ببینیم که چقدر امکان دارد که سود داشته باشد و چقدر امکان دارد که ضرر داشته باشد، باز هم این موضوع وجود داشت که شاید شکست بخورد. اما در آخر گفتیم که استارت‌آپ هم برای شکست خوردن است. از استارتاپ هایی که موفق شدند شاید ۱۰ درصدر جان سالم به در می‌برند به قول سم آلتمن، اگر به دنبال پول درآوردن هستید سراغ استار‌آپ نروید چون امکان شکست در آن خیلی بیشتر از موفق شدنش است حتی با اینکه اعداد و ارقام و همه چیز بگوید که موفق است.
اندازه بازار فضای کار اشتراکی چقدر پتانسیل دارد؟
در ایران خیلی وقت نیست که فضای کاری اشتراکی به راه افتاده. از سال ۹۶ و ۹۷ به طور رسمی چنین چیزی به وجود آمد. در حال حاضر ۵۴ فضای کار اشتراکی وجود دارد که ۱۶-۱۷ تای آنها در تهران مستقر هستند. پیش بینی ما این بود که بتوانیم تا شش ماه آینده، دست کم پنج شش فضا را اضافه کنیم و بتوانیم بازخورد خوبی بگیریم.
نوشته وارد بازاری شدیم که وجود ندارد اولین بار در هفته‌نامه شنبه. پدیدار شد.
آخرین دیدگاه‌ها